Dag 5 in Murunda , 30 september 2016
Op onze laatste ochtend in het ziekenhuis van Murunda staan nog een aantal dingen op de agenda. Ons vertrek naar Kibuye is voorzien om 13u30.
Stipt volgens afspraak start de evaluatievergadering met de directie om 7u15 .
Dankzij de grondige voorbereiding van Ivo en Kristel loopt de vergadering vlot, zeker naar Afrikaanse normen. Er wordt aandachtig geluisterd naar de bevindingen en adviezen die we formuleren.
Dan doen we de ronde van het ziekenhuis en nemen we overal afscheid. Op de materniteit geeft Kristel nog een les over nut en noodzaak van het opvolgen van de foetale harttonen tijdens arbeid en bevalling. Ze is daar echt goed in en de 8 aanwezige vroedvrouwen luisteren dan ook met veel aandacht.
Samen met dr. Ivo gaan we nog langs op de pediatrie en de neonatologie. Daar is verpleegkundige Antoinette de maagsonde aan het herplaatsen bij een baby die geboren werd op 34 weken en nu een paar dagen oud is. Bij de geboorte was er sprake van asphyxie (zuurstoftekort) en bij aankomst op de neonatologie had het kind nog maar 33,5°C lichaamstemperatuur. Omdat het stuipjes ontwikkelde kreeg het éénmalig Phenobarbital. Terwijl de verpleegster met de sonde bezig is begint de baby opnieuw te stuipen. We laten dr Théophile, de verantwoordelijke arts van de afdeling, dringend komen. Ivo toont waarvoor een ambu dient en met een bijkomende dosis medicatie stabiliseert het kind. We zijn opgelucht maar weten diep in ons hart dat de toekomst van dit kind er niet rooskleurig uitziet.
Op de afdeling pediatrie laten we nog wat kleurstiften, kleertjes en ballonnen achter . De kinderen – en hun ouders – zijn blij. Afscheid nemen valt moeilijk.
We brengen nog een kort bezoek aan de apotheek om wat meegebrachte stalen antibiotica af te geven en dan zit de ochtend er op.
Gepakt en gezakt vertrekken we om 14u00 richting Kibuye. We zijn opgetogen te zien hoe goed er momenteel aan de wegen doorheen het gebergte met zijn ontelbare dorpjes gewerkt wordt . Wat zal dat een vooruitgang zijn voor de plaatselijke bevolking ! ‘Le gouvernement’ doet duidelijk zijn best om de infrastructuur te verbeteren. Dat valt Kristel, Johan en Ivo die hier al jaren komen echt op.
Op weg naar Kibuye maken we nog een tussenstop in het gezondheidscentrum van Congo-Nile, dat gerund wordt door zusters . We worden vriendelijk onthaald maar bij de rondleiding merken we op dat Alcogel – indertijd door Ingobyi geleverd – nauwelijks in gebruik is. De door ons geleverde doptone bevindt zich wat ons betreft nogal ver van de bevallingstafel . Als we de zusters daarop attent maken blijven ze er opvallend rustig onder ..
We vervolgen onze route en komen rond 18 uur aan in het Home Saint Jean te Kibuye waar we de komende dagen zullen verblijven.Dit is een overweldigende locatie aan het Kivumeer . Ik ben enorm onder de indruk en zo blij hier te mogen zijn ..
Na het avondmaal kruipen we op tijd onder de wol maar niet dan nadat we eerst nog wat insecten verjaagd hebben…
