Zaterdag 15/03/2025
Het is weer zo ver! Om zeven uur in de vertrekhal van Zaventem, langs de bagage afgifte, door de douane en via paspoortcontrole zitten we klaar aan Gate T61. Vol goede moed om terug te gaan naar onze vrienden en collega’s in Murunda.
Ons team bestaat uit al reeds bekenden. Dr. Patrice, Dr. Charlotte, Joke, Sara en Eline. Klaar voor twee weken avontuur! Je ziet ons al glunderen op de foto.
De vlucht verliep zonder problemen en ’s avonds waren we naar gewoonte terug te vinden in ons restaurant. Heerlijk eten!
Zondag 16/03/2025
Vandaag was een drukke dag. Tijdens de voormiddag brachten we onze telefonie in orde, werd het geld gewisseld en de nodige inkopen (lees:water) gedaan alvorens en route te gaan naar Murunda.
De doorreis verliep verrassend vlot. Diegenen die ons kennen horen ons wel eens klagen over het slechte wegdek en de “massage” door alle putten maar… de weg is bijna volledig hersteld! Super aangenaam rijden nu! Dat merkten we ook in onze timing. Een korte stop om te eten in Muhanga en terug de baan op.
We kwamen reeds rond 15u30 toe in Murunda. Home sweet home!
We werden enthousiast onthaald door de aanwezige paters. Die we ondertussen echt al vrienden noemen. We hebben 2 belangrijke verjaardagen gemist, dus er werden al snel “inhaalfeestjes” afgesproken. Verder stond dan het uitladen van de valiezen op de planning. De hele tafel ligt vol met babyspullen, kledij, materialen,… onze valiezen zijn direct weer een pak lichter!
Morgen start weer het echte werk. We kregen wel fijn nieuws, de staf gaat nu door om 8u en niet meer om 7u. Een uurtje langer slapen is welkom.
Maandag 17/03/2025
Wat een bewogen dag vol veranderingen! We nemen jullie mee doorheen onze dag.
De staf ’s morgens is helemaal hervormd. De sociale wetgeving in Rwanda is aangepast waardoor de arbeidsuren veranderd zijn. Dit is de hoofdreden waarom de staf pas om 8 uur start. Daarnaast is er een opsplitsing gekomen tussen een medisch-paramedische staf (de artsen en verpleegkundigen) en een ondersteunende staf (het onderhoud, technische dienst, chauffeurs, …). Dit maakt het gebeuren efficiënter, wij zijn fan!
We maakten ook kennis met de nieuwe financieel directeur. Abé Theodose, een van de geestelijken binnen de parochie. Zeer fijn voor ons, onze banden liggen namelijk met Caritas en de aanwezigheid van een priester in deze functie heeft een meerwaarde voor ons!
We hadden nog een hartelijk gesprek met de directeur, Dr. Jean-Pierre. Hier werden onze doelstellingen overlopen van de komende missie alsook de voordrachten en praktische trainingen. We overliepen ook aan wie we gekoppeld worden. Zo heeft ons team een gekoppeld lokale specialist. En dan begonnen we aan de dag!
Op pediatrie was het tijd voor de zaalronde. Het valt direct op dat de afdeling volledig vol ligt! Daar bracht dr. Patrice wat verandering in. Bij het toeren viel op dat verschillende kinderen eigenlijk ontslag klaar waren. De plaatsjes werden wel direct weer ingepakt, want er stond een wachtrij aan nieuwe patiënten te wachten.
De aangeduide arts is een zeer fijn persoon. Hij is pas afgestudeerd en heeft nog niet zo veel ervaring. Hierbij valt ons de Afrikaanse paradox sterk op. Daarbij heb je patiënten met een zeer zware aandoening, die zich aanmelden bij mensen met weinig tot geen klinische ervaring in een plaats waar de diagnostische of therapeutische middelen ondermaats zijn.
We kwamen weer kinderen tegen met aangeboren afwijkingen die niet behandeld geweest zijn en op latere leeftijd in de problemen komen, vaak met nefaste prognoses.
Op neonatologie is het een zware dag geweest. Bij de initiële ronde zagen we kinderen die er duidelijk slecht aan toe zijn. Er is een baby van 28 dagen die een zwaar zuurstof tekort heeft gehad bij de geboorte. Momenteel ziet de prognose er slecht uit.
Verder was er nog een 2 dagen oud baby’tje, opgenomen met een ernstige infectie. Hierop werd een multiple orgaan falen ontwikkeld en overleed het kindje kort na de middag. Het gebeuren werd heel sereen uitgelegd aan de moeder, die ook aanwezig was bij het overlijden.
Op materniteit was het ook direct alle hens aan dek! Kort na de aankomst waren er 3 nieuwe babies geboren. De moeders en kinderen stellen het super. Dit gaf ons de ideale kans om te helpen want één van de bevallingen werd geassisteerd door een ventouse. Er volgde direct een klein teaching moment zodat het de volgende keren nog vlotter verloopt.
Tijdens de zaaltoer kwamen we een pasgeborene tegen met koorts. Er werden mogelijkse verklaringen gezocht zoals bv. dorstkoorts. Gezien de koorts na het drinken terug kwam werd dit kindje getransfereerd naar neonatologie voor gronderige opvolging.
Verder werden de patiënten getoerd, de OK-planning voor morgen gemaakt en nieuwe casussen geëvalueerd. Het was al snel middag!
Na de middag stond de hygiëne toer op de planning. Hierbij gaan we samen met de hygiëniste Lydie alle diensten af en wordt er gekeken naar de orde en netheid. We waren trots! Buiten een afwezigheid van alcogel op materniteit (blijkbaar door een late levering) waren er geen bijzonderheden!
Kort na onze werkdag in het ziekenhuis volgde het nieuws dat Rwanda de Belgische diplomaten 48 uur de tijd geeft om te vertrekken. Hierop ging de directeur van het ziekenhuis in overleg met de nodige instanties om te kijken wat de invloed hiervan op ons was. We voorzien geen problemen en mogen gewoon verder blijven doen waar we mee bezig waren. Gelukkig, want we zijn nog maar net begonnen!
Dinsdag 18/03/2025
Vandaag begonnen we de dag met een voorstelling door Dr. Patrice. Een herhalingsles over de herkenning en de opvang van het ernstig zieke kind. Deze hebben de plaatselijke collega’s zeker nodig want morgen zien de lessen er anders uit! We merkten op dat de gevraagde onderwerpen vaak dezelfde zijn, waardoor we regelmatig in herhaling vallen. Dat willen we anders aanpakken. Uit eigen ervaring zijn we fan van de scenario-trainingen. Dit zijn praktijk gerichte trainingen waarbij je als ‘cursist’ op een pop al je handelingen stelt. Extra info kan je bekomen door hiernaar te vragen bij de begeleider.
We hopen hiermee eens op een andere manier onze kennis te kunnen doorgeven.
Een mede veroorzaker van de herhalingslessen is de grote flow in personeel dat dit ziekenhuis heeft. Regelmatig vertrekken er artsen, starten nieuwe verpleegkundigen,… Daardoor gaat er steeds een deel van de kennis verloren.
Op pediatrie was het een drukke dag. Na de ontslagen van gisteren lag de afdeling weer vol. Gelukkig waren enkele kinderen beter en konden zij vandaag op ontslag. Zouden de bedden morgen nog leeg zijn?
We kwamen er achter dat vorige week er een dubbele bedbezetting (40 kinderen!) was. De flexibiliteit van de verpleegkundigen hier is enorm! Je moet je voorstellen dat je een overvolle zaal hebt, vol bedden en per bed 2 patiëntjes en zijn/haar mama. Ongelofelijk!
Wat schrijnend blijft om te zien is de gemiste aangeboren afwijkingen. Al twee dagen op rij worden we geconfronteerd met kinderen die ten gevolge van de afwijking een slechte outcome hebben. Denk maar aan een meisje van 6 maanden met het syndroom van down die nu in het ziekenhuis ligt met hartfalen en een longontsteking. Meer dan comfortzorgen kan je dan niet meer bieden. Bij ons krijgen deze kinderen na geboorte direct de nodige zorgen en operaties om lange termijn gevolgen te voorkomen. Hier is dat niet het geval…
Onze prachtige outfit op de foto is genomen net voor we een isolatie kamer binnen gingen. Daar ligt een jongetje met het vermoeden van cholera. Die ziekte waar je af en toe in het nieuws van hoort bij vluchtelingenkampen. Deze wordt vooral gekenmerkt door een hevige diarree. Het grootste nadeel van deze ziekte is dat deze zeer besmettelijk is. We willen het absoluut niet zelf opdoen of doorgeven aan één van de andere zieke kindjes. We merken wel dat ze dit niet gewoon zijn. We gaan hier nog wat educatie rond voorbereiden.
We merkten vandaag ook op dat het echotoestel dat dr. Patrice gebruikt voor echo’s van het hart te maken kapot is. De speciaal hiervoor ontworpen sonde geeft momenteel het beeld dat lijkt op een zak rijst. Je ziet amper iets behalve wit/grijze vlokken. Gelukkig sprong de arts samen met de medisch directeur in actie en wordt er volop gezocht naar een oplossing! We duimen alvast, want er zijn wel wat kinderen die zo een echo kunnen gebruiken voor bepaalde diagnoses. Anders moeten wij hen voor dit onderzoek doorverwijzen naar Kigali…
Op neonatologie is er ten opzichte van gisteren weinig veranderd. Er zijn nieuwe kindjes opgenomen maar over het algemeen hebben hierover geen groot nieuws te melden.
Voor materniteit werd het merendeel van dag doorgebracht in de operatiezaal. Er stonden meerdere keizersneden op de planning en ook één spoedgeval. Een dame met een geruptureerde extra-uteriene zwangerschap. Dit is een zwangerschap die zich innestelt buiten de baarmoeder en daar bepaalde structuren bv. de eileider doet scheuren. Het was spijtig om achteraf te horen dat deze dame al verschillende keren hulp had gezocht met duidelijke symptomen maar deze niet gezien werd op de echo. Dr. Charlotte is direct begonnen aan het maken van echo opleidingen om deze samen met de behandelende artsen te overlopen en dit in de toekomst te vermijden.
In de avond was het tijd voor ontspanning en het maken van tradities. Wie ons vorig jaar volgde, herinnert zich ongetwijfeld de fameuze volleybal wedstrijden nog. Vanavond was het tijd voor een herkansing! Het eindigde initieel op een gelijkspel maar de beslissende match werd door team België gewonnen! We hadden de titel van vorig jaar te verdedigen en zijn trots.
Voor de kinderen was het een fijn moment. Ze kregen daarnaast ook nieuwe T-shirts geschonken door Roparun Zele. Een prachtig zicht van tientallen kinderen in eenzelfde T-shirt! Achteraf werden de spelers door de priesters getrakteerd op een Fanta of Cola. Een fijne afwisseling want het zijn hier momenteel examens. Voor de studenten start het eerste examen om 8u, gevolgd door een tweede. Ze krijgen tot 17u de tijd om hieraan te werken. We waren onder de indruk!
Ons bedje lonkt. Morgen wordt ongetwijfeld een dag vol spierpijn en blauwe plekken… Ze hebben hier harde volleyballen 🙂 .
Woensdag 19/03/2025
Het was tijd voor de nieuwe voordrachten! Hierbij werden twee plaatselijke collega’s naar voor geroepen voor de praktische delen. Het ging vandaag over het behandelen van septische shock (een zware infectie) en een verslikking in een vreemd object bv. een stukje aardappel. De gevraagde cursisten hebben het alvast super gedaan! Het was fijn om op deze manier les te geven en de verandering werd goed onthaald door het aanwezige team. We hebben er gelukkig nog veel gepland tijdens deze missie, dus we doen gewoon verder!
Na de opleiding begonnen we weer aan het klinische werk.
Op pediatrie was het vandaag een duidelijk kalmere dag! Er waren maar 10 kinderen opgenomen. Tijdens de zaaltoer ontdekten we dat één van de patiënten niet naar huis mocht omdat de moeder de rekening niet kon betalen. Die komt neer op 2000 RwF. Wat voor ons nog geen 2 euro is… Joke besloot hier alvast even te helpen alsook vervoer te regelen voor de mensen terug naar huis. Het zijn kleine bedragen voor ons, maar voor de plaatselijke bevolking maakt dit een groot verschil.
Op neonatologie is het dan weer druk. De ‘intensieve’ zorgen ligt volledig vol. Wat mooi is, is de manier waarop moeders betrokken worden bij de zorgen van hun kind. Op de foto zie je een mama haar moedermelk via de maagsonde geven aan de baby. Ze krijgen aangeleerd hoeveel het kindje dagelijks mag drinken en hoe ze dit kunnen geven. Mooie ouderparticipatie!
We stootten hier tijdens de zaaltoer op een necrotiserende fascitis. Dat is een ontsteking tussen de huidlagen die een afsterven veroorzaakt. In de volksmond staat dit gekend als de vleesetende bacterie. Dit is een echte urgentie want dit kindje (van 1 dag oud) had dringend nood aan een operatie om de aangetaste delen weg te halen. We waren aangenaam verrast in hoe vlot de transfer geregeld kon worden!
Op materniteit wouden we iets nieuw introduceren: een zitbal. Dit wordt bij ons gebruikt om te helpen bij het opvangen van de weeën tijdens de arbeid. We haalden ze boven en de vroedvrouwen vlogen ons in de armen! Blijkbaar hebben ze hier al vaak naar gevraagd bij de revalidatie diensten, maar kregen ze er tot op heden geen. We moeten eerlijk zijn, we hebben de vroedvrouwen nog maar zelden zo zien lachen. Nadat de ballen waren opgeblazen werden deze direct voorgesteld aan de dames in arbeid. Die hadden wel nog wat nood aan uitleg. Het gebruik van een bal is duidelijk nog niet zo ingeburgerd in alle lagen van de bevolking. Morgen voorzien we tijd om de posters van de Vlaamse Vroedvrouwen Organisatie op te hangen. Die geven houdingen aan die men kan aannemen op de bal. We kijken er al naar uit om dit de komende weken nog in actie te zien!
Tijdens de voormiddag stond er ook een keizersnede gepland bij een dame die geen babykleding mee had. Vermoedelijk omdat daar geen budget voor was. Dankzij de kledij die wij konden meebrengen vanuit België hebben we de dame van de nodige stuks kunnen voorzien. Ook een mutsje werd aangeleverd door een team van breiende vrijwilligers! Waarvoor onze dank! Het zijn kleine verschillen, maar we maken ze en voor die mensen is het een enorme stap vooruit!
In de avond was het tijd voor nog één van onze tradities! Le pot de l’amitié! Een fijn aperitief moment waarbij de priesters en onze collega’s/vrienden vanuit het ziekenhuis uitgenodigd worden voor een hapje en een drankje. Deze gelegenheid wordt aangevuld met de nodige muziek en was een fijn samen zijn! Het was ook tijd om nog eens groep foto’s te maken. Die vind je iets lager met het team materniteit en het team pediatrie.
Donderdag 20/03/2025
Deze ochtend gingen de lessen over bacteriële meningitis herkennen en behandelen alsook over de reanimatie van de pasgeborene. De geselecteerde collega’s werken steeds op de diensten voor wie de gegeven lessen belangrijk zijn. Ze waren weer zeer enthousiast!
Op pediatrie werd tijdens de ochtend toer een transfer geregeld omwille van een peritonitis. Dit is een ernstige ontsteking van het buikvlies. Vermoedelijk had dit kind een ontstoken appendix die te laat ontdekt werd. De Rwandese protocollen geven zeer snel breed dekkende antibiotica, waardoor de originele oorsprong van de infectie niet altijd makkelijk te achterhalen is.
Op neonatologie werd Dr. Patrice bij geroepen bij een kindje van 1dag oud. Bij aankomst was het kindje er erg aan toe, met zuurstofgehaltes van 22%. Met de nodige vochttoediening en zuurstof verbeterde de situatie aanzienlijk! Hopelijk is het tij gekeerd en gaat de situatie alleen vooruit.
Op materniteit werd er verder gewerkt aan de implementatie van de bal. De vroedvrouwen hingen met plezier de posters op. We kozen uiteindelijk voor posters gemaakt door Sara. Dit vooral om conform te zijn met de andere huidskleur. Posters vanuit België tonen vooral mensen met een blanke huidskleur, daar wouden we graag wat verandering in brengen!
In de avond probeerden we de match van de Rode Duivels te kijken. We hadden pech, want zelfs met een VPN verbinding konden we niet volgen. Wel jammer, we hadden de priesters net uitgenodigd om te komen volgen. Via één van hun smartphones konden we de match volgen tot het eerste doelpunt! Het beste hebben we dus wel gezien ;).
Vrijdag 21/03/2025
Vandaag was het een korte dag in het ziekenhuis. Op vrijdag is er ook geen staff, dus konden we langer slapen. We gingen allemaal nog eens langs op de diensten, bekeken nieuwe patiënten en hebben de volgende verhalen mee genomen.
Op pediatrie was er een jongen opgenomen met een vochtophoping in de teelbal, vermoedelijk ten gevolge van een teelbal die rond zijn eigen as gedraaid is. Deze was duidelijk groter geworden ten opzichte van de afgelopen dagen dus werd de jongeman getransfereerd naar een ander ziekenhuis. Het vreemde is de protocollen die dan in werking treden. Zo moest de jongen een maagsonde hebben. Iets wat vreemd is want de jongen braakte niet en had geen gastro-intestinale klachten. Daarnaast moest er ook een blaassonde geplaatst worden, ondanks het feit dat ook het urineren zonder problemen verliep. Voor ons klinkt dit zeer onnodig, maar als de protocollen dit opleggen, kunnen wij er ook moeilijk om heen.
Wat ook een duidelijk terugkerend probleem is, is de ondervoeding. Zo is er een kindje opgenomen van 1 jaar oud die slechts 5 kg weegt. Veel te weinig voor die leeftijd. Daarnaast heeft dat kindje een duidelijk bloedtekort en een groot abces in de hals. Het abces werd ingesneden zodat al het vuil eruit gehaald kon worden en de nodige bloedtransfusies werden voorzien. Daarnaast moet de sociale dienst geactiveerd worden om de situatie rond de ondervoeding op te volgen en te helpen verbeteren. In totaal liggen er nu vier kinderen op pediatrie met ernstige tekenen van ondervoeding. Dit blijven zeer schrijnende en beklijvende situaties.
Op neonatologie werd een kindje van 15 dagen opgenomen met tekenen van een RSV-infectie. Iets wat perfect mogelijk is, maar dit kindje ligt tussen de kritiek zieke casussen zoals het mannetje van ondertussen 2 dagen oud en een aantal premature babies. Naar infectiepreventie toe geen goede zet, er is nochtans een aparte kamer voor, maar door de overbevolking liggen daar momenteel ook gewone kindjes . Geen gemakkelijke situatie dus.
Bij het verloskwartier melde een dame met een zwangerschapstermijn van 39 weken zich aan. Bij aankomst had zij een ontsluiting van 4 cm, met licht bloedverlies vaginaal. Er werd besloten de dame van dichtbij te monitoren maar de beide CTG toestellen op de dienst zijn kapot, wat die monitoring al een pak moeilijker maakt. Omdat het bloedverlies bleef aanhouden, wel in steeds in lichte mate, werd er besloten tot een keizersnede met het vermoeden van een loslating van de placenta. De baby stelde het bij geboorte alvast goed!
In de namiddag was het tijd voor de doortocht naar Kibuye. Hier vindt vanaf zondag avond de recollecte plaats. Dan worden alle deelnemers (verpleegkundigen van de Centre de Santé) van de continue vorming in het ziekenhuis uitgenodigd voor een groot examen. Dit bestaat zowel uit praktische als theoretische proeven. We werkten in afwachting van de bestuurder stevig door aan alle voorbereidingen. Zo hebben we onszelf een zaterdag en zondagvoormiddag vrij gegeven! We gaan genieten van het uitzicht! Want het Kivu meer… Dat is prachtig!
Zaterdag 22/03/2025
Vandaag was het een ontspannen dag. Gezien we de recollecte al voorbereidden tijdens de week, hadden we vandaag vrijaf! We maakten een tocht met een bootje, beklommen een van de eilandjes, lazen in onze boeken en speelden gezelschapspelletjes. Een aangenaam moment voor we er morgen weer in vliegen!
Zondag 23/03/2025
De voormiddag was nog ontspannen maar na het middag eten vlogen we er weer in! De fameuze recollecte voorbereiden! Dit is het hoogtepunt van onze missie. Hierbij worden van 27 centre de santé de deelnemers van de formation continue uitgenodigd. Zij kregen lessen in het ziekenhuis van door ons opgeleide formateurs. Morgen worden de praktijk- en theoretische examens afgenomen. Zo kunnen we nagaan of de gegeven onderwerpen correct gekend zijn. Dit is steeds een zeer fijn gebeuren. Er volgen ook nog verschillende wetenschappelijke presentaties, maar daarover morgen meer.
Vanavond was er alvast een groot welkomst buffet voorzien. Het zien er toffe cursisten uit en het weerzien was alvast hartelijk! Wij kijken al uit naar morgen!
Maandag 24/03/2025
Vandaag was het zo ver! De recollecte. De voormiddag bestond uit verschillende delen. Zo werd er gestart met een praktijk examen. Hierbij zijn er drie stations langs waar de deelnemers moeten navigeren. Bij materniteit moeten ze een schouderdystocie (het vastzitten van de schouders na de geboorte van het hoofd) oplossen. Bij hygiëne aantonen dat ze de basisprincipes kennen en hun handen goed kunnen ontsmetten en voor pediatrie staat er de reanimatie van een pasgeborene op het programma.
Veel tijd om nadien te bekomen is er niet… want we gaan direct verder met de theoretische kennis. Hiervoor krijgen ze meerkeuze vragen gaande over de cursussen die ze gezien hebben. Elke keer andere vragen, zo kunnen ze niet aan elkaar doorgespeeld worden.
Na de proeven volgden wetenschappelijke voorstellingen. Deze werden gegeven door de cursisten, de formateurs en ook door onze experten. Zo krijg je een mooie uitwisseling tussen alle aanwezigen! Iedereen was zeer enthousiast. Zeker voor de presentatie van dr. Charlotte, wie antwoordde op de vragen kreeg namelijk chocolade!
Tijdens de presentaties werden alle antwoorden verbeterd en de punten geteld. Iedereen bracht de opleiding tot een goed einde!
De groepsfoto met de deelnemers, de formateurs en de best scorende cursist willen we jullie zeker niet onthouden! Het was een zeer fijne dag!
Dinsdag 25/03/2025
Vandaag begon de dag zeer leuk. Het was tijd voor Sara haar presentatie rond schouderdystocie. Gisteren heeft zij hier al veel op kunnen oefenen tijdens de recollecte! Er werd een bevallende dame gespeeld door dr. Charlotte en Eline speelde een vroedvrouw in paniek. Het gaf een komische combinatie! De vroedvrouwen losten de moeilijke gevallen wel uitstekend op en elke ‘baby’ werd zonder noemenswaardige problemen op de wereld gezet.
De rest van de dag sloten we af met een gezamenlijk huil momentje. Laten we jullie even mee nemen door de verschillende domeinen en wat we vandaag mee maakten.
Op pediatrie was het direct alle hens aan denk. Er werd een kindje van 11 maanden binnen gebracht waarbij al snel door dr. Patrice en Joke een reanimatie opgestart werd. Dit kindje was ten gevolge van een infectie er zeer slecht aan toe. De eerste reanimatie poging was succesvol. Met veel moeite werd er een infuus geplaatst (door de nachtverpleegkundige die toen al 14 (!) uur aan het werk was). Het kindje kreeg verschillende infusen, waaronder vocht en bloed. Kort na de middag ging Joke nog eens polshoogte nemen. Toen werd het kindje aangetroffen met een zeer laag bloedsuiker alweer in slechte toestand. Verschillende acties werden op georganiseerd om dit kindje er weer boven op te krijgen. Toen de toestand beter was, gingen Joke en dr. Patrice weer huiswaarts. Een kwartier later kregen ze bericht van de verpleging dat het kind overleden was. De tweede reanimatie was niet succesvol.
Op neonatologie werd Eline bij de start al geconfronteerd met een kindje van 1 dag oud dat overleden was. Tijdens de vroege ochtend werd het kindje opgenomen in zorgwekkende toestand. Zo konden ze geen saturatie meten, was de temperatuur onmeetbaar en de hartslag zeer traag. We hielpen met het opvangen van de moeder en het bergen van het kindje.
Op materniteit melde zich gisteren een mama aan met lage buikpijn. Ze werd door de Centre de santé correct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Bij aankomst was schijnbaar alles oké, met moeder en baby. Tijdens de toer ’s middags vond Sara geen harttonen meer van de baby. Dr. Charlotte werd er bij gehaald en kon alleen de diagnose stellen dat het kindje overleden was. De placenta was losgekomen van de baarmoederwand.
Het is een bijgeloof binnen de geneeskunde dat overlijdens steeds in paren van 3 komen. We werden er vandaag allemaal door getroffen. Onze gedachten zijn bij de families van deze kinderen. Er word hier in Rwanda helemaal anders gereageerd in België. Zowel door zorgpersoneel als door de families.
We gaan aan deze situaties niets kunnen veranderen. Dus steunen we elkaar en probeerden we ’s avonds onze gedachten te verzetten met gezelschapsspelletjes.
Woensdag 26/03/2025
Tijdens de ochtend staf voorzag dr. Charlotte een presentatie rond de diagnose van een buiten baarmoederlijke zwangerschap. De aanwezige artsen waren zeer geïnteresseerd. Zij werden meegenomen doorheen echo beelden en klinische kenmerken.
Op pediatrie blijft ondervoeding een groot probleem. Gelukkig verliep de dag er iets rustiger dan gisteren, er zijn weer 12 kinderen ontslagen waardoor iedereen weer een eigen bed heeft en niet hoeft te delen. De flexibiliteit van de lokale bevolking blijft hierin bewonderenswaardig. Zonder problemen liggen twee mama’s bij elkaar. Zij zijn al blij als hun kind verder geholpen wordt.
Op neonatologie werd een transfer geregeld van een kindje met een infectie op de huid. Door een probleem met de stock van antibiotica werd pas na 36 uur de correcte behandeling opgestart. Hierdoor kon de infectie zich verder uitbreiden en reeds een abces vormen. Met verpleging werd overlopen hoe men siroop kan toedienen aan kleine kindjes. Hun techniek was niet optimaal waardoor hier vaak op gebraakt werd. Met een kleine bijsturing was dit helemaal in orde. Siroop heeft grote voordelen ten opzichte van suppo’s.
Op materniteit was het een rustige dag. In de voormiddag was er een bevalling van een kindje dat overleden was tijdens de zwangerschap. Het viel hierbij op dat het kindje vermoedelijk al even gestorven was. Je merkt dan sterk het verschil met de opvolging van zwangerschappen hier ten opzichte van bij ons in België.
Op de foto zien jullie het ziekenhuis vanop een afstand. Het ziekenhuis zijn de gebouwen met de blauwe daken.
Om onze gedachten te verzetten zijn we vanmiddag de natuur in getrokken. We maakten van de gelegenheid gebruik om het waterproject te bezoeken en terug vanaf de bron de leiding te volgen om de huidige staat te bekijken. Erosie speelt hierbij een grote factor. Sommige structuren zijn volledig weggevaagd ten gevolge van erosie van de bodem, leidingen komen bloot te liggen,… .
De wandeling heeft ons deugd gedaan, we hebben genoten van de prachtige natuur en de hartelijke contacten met de lokale bevolking. Onze batterijen zijn weer volledig opgeladen voor de komende 2 dagen. Vrijdag wordt de belangrijkste dag van de missie want dan wordt het actieplan voor het ziekenhuis opgesteld! De voorbereidingen hiervoor zijn alvast begonnen.
Donderdag 27/03/2025
Tijdens de ochtendstaf verzorgde Sara een presentatie over de interpretatie van CTG. Sinds mei vorig jaar zijn de toestellen hier kapot gegaan bij een stroompanne en nog niet gerepareerd. Dit heeft wel duidelijke gevolgen op de kennis van de vroedvrouwen. Hoe vaker je deze skill doet, hoe beter je deze kan onderhouden.
Vanuit pediatrie kwam er goed nieuws! De kinderen met zware ondervoeding (en bijhorende problemen) doen het beter. Ze krijgen hier hypocalorische melk te drinken waardoor ze in gewicht toenemen.
Op neonatologie was het een rustigere dag. De storm is daar wat gaan liggen: er werden de voorbije dagen alle soorten couveuses binnen geschoven om toch kinderen in een bewaakte omgeving te leggen.
Het fantastische hier is de kangoeroe zaal. Hier liggen zeer kleine baby’s bij de mama en zij doen dat stuk voor stuk goed. Ondanks gewichtjes van 1kg500 houden zij flink hun temperatuur, komen ze bij,…
Tijdens de voormiddag vroegen de vroedvrouwen van materniteit nog extra bijscholing in het onderwerp schouderdystocie. De les van dinsdag heeft duidelijk wat los gemaakt. Hier werden de nodige afspraken voor gemaakt en we maken dit zeker nog in orde voor het einde van de missie!
In de namiddag volgde de ontknoping van een project dat Dr. Charlotte vorig jaar bedacht. Tijdens de missie in maart 2024 stonden plots twee schoolkindjes op ons terras. Een van hen had een wonde aan de voet omdat zijn slipper helemaal kapot was. Charlotte en Sara sprongen direct in actie om het wondje te verzorgen en een echte vriendschap ontstond. Eentje van weinig woorden, maar hun vriendje kwam elke dag terug. Charlotte besloot daarom om haar inschrijving voor de 20 km van Brussel te koppelen aan een sponsoractie. Op die manier kon ze geld inzamelen voor nieuwe schoenen in Rwanda. Zo gezegd, zo gedaan.
Deze week had de directeur van het schooltje alles geregeld. Hij vroeg of hij met het geld ook schooluniformen mocht kopen. Dat was uiteraard geen enkel probleem. Vandaag werd alles geleverd en in de namiddag mocht Charlotte alles uitdelen. Een prachtig moment!
Op dit moment konden er al 40 kinderen geholpen worden, 20 uit de lagere school en 20 uit het middelbaar. Dit is natuurlijk maar een klein gedeelte van de kinderen die hier nood aan heeft, maar we hebben nog grote plannen met dit project!
Wat vandaag onze laatste dag klinisch werk voor deze missie ging worden, lijkt dat ook voor langere tijd te zijn. De Rwandese regering heeft zonet beslist om alle hulpverlening vanuit België illegaal te verklaren en met onmiddellijke ingang stop te zetten. Dit heeft voor onze huidige missie amper gevolgen gezien ons vertrek zaterdag al gepland stond. Eventuele verdere missies zullen afhangen van de geopolitieke situatie in Rwanda.
Tot morgen!